💎 دلم مرا سوق می‌دهد به سوی استخوان‌های شهید گمنامی که نمی‌دانم آب، خاک، باد و خورشید چطور دلشان آمد تا تنش را نوازش کنند،
نسیم عطرو بویت هوای دلم را طوفانی کرد
مرا تا تربت سیدالشهدا برد ولی پاهایم مرا پس زد،
اذن ورود به صحن سرای ساقی کربلا را نداد.
باز با نفسی خسته با دلی بریده سوسوی باد مرا نا امید به سوی وطن می کشاند .
لیاقت حضور بوسیدن خاک پای زائرانت را ندارم تا قدری سرمه چشمانم بشود.
ملول و اندوهگین راهی دیار شاه خراسان می شوم و براتش را از او می گیرم
شاید ضامن آهو ضامن دل من بیچاره شود و برات کربلا را امضاء بزند .
تا آن زمان دلم را در صحن و سرایت فرش می کنم تا آنقد زائرانت پا روی دلم گذارند که دلت به حال دل بیچاره ام بسوزد و راضی شوی.
زمزمه یا حسین را با شوق جاری می کنم شاید نظری به حال دلم‌ افکنی .
یا حسین (ع)

#فراگیران ۱۴۰۲ بازه اول