استاد عالم – آذر 1401

بیندیشیم صفحه 59) با اینکه ترس، آرزو و تصمیم از اموری هستن که با علم حضوری درک میشوند، چگونه ممکن است ترس بیجا، آرزوی بیهوده و تصمیم نادرست داشته باشیم؟

۱۵:۳۹

۱۵:۴۱

در علم حضوری عنوان شد علم به خود، حضوری است و خطاناپذیر، علم به چیستی خود، حصولی است یا حضوری؟و اینکه علم حضوری به خود هم مراتب دارد؟ مثلاً علم کودک شش ساله به هستی خود با انسان بالغ یکیست؟

۱۵:۴۴

۱۵:۴۶

دلیل اشتباه گرفتن دقت و وسواس در علم حضوری چیست؟

۱۵:۴۸

۱۵:۵۲

آیا با «توجه» وجود جوهری خود عالم تغییر می کند؟ ( در رابطه با شدت علم حضوری) 

۱۵:۵۴

۱۵:۵۷

در خصوص این جمله “علم حضوری از جهت معرفت شناختی ارزش و اعتبار کامل دارد”مگر جهات دیگری هم هست؟که مثلا از آن جهت علم حضوری ارزش و اعتبار کامل نداشته باشد؟ 

۱۶:۰۰

۱۶:۰۳

استاد رضایی – آذر 1401

درباره خطاناپذیری علم حضوری درمورد حالت زیر توضیح دهید: تردید در حالت شک

۱6:۱۲

۱۶:2۳

استاد عبدی – آبان 1402

چگونه میشود که انسان علم حضوری نسبت به خودش نداشته باشد یا علم حضوری اش نسبت به خودش ضعیف باشد؟

۱۵:۰۳

۱۵:۰۸

در مبحث خطاناپذیری علم حضوری در بخش حالات درونی، چگونه عضو قطع شده هنوز می تواند با علم حضوری درک شود؟

۱۵:۱۳

۱۵:۲۲

درباره صدق و واقعیت امر ، گفته شده که ممکن است امر محقق باشد یا مفروض ، و در امر مفروض ممکن است در خارج ذهن تحقق پذیر باشد یا نباشد ، در صورتی که تحقق پذیر نباشد چطور ممکن است این تصدیق با واقعیتی که از آن حکایت میکند مطابق و صادق باشد (وقتی چیزی تحقق پذیر نیست صدق و کذب ان چطور قابل تشخیص و قابل فهم است و چطور می تواند واقعیت باشد)؟!

۱۵:۲۹

۱۵:۳۵

جملات شرطی تصور هستند یا تصدیق؟

16:25

16:27

جمله ی “این درخت روبه روی من است.” تصور است یا تصدیق؟

16:29

16:32