استاد عالم – آذر 1401
بیندیشیم صفحه 59) با اینکه ترس، آرزو و تصمیم از اموری هستن که با علم حضوری درک میشوند، چگونه ممکن است ترس بیجا، آرزوی بیهوده و تصمیم نادرست داشته باشیم؟
۱۵:۳۹
۱۵:۴۱
در علم حضوری عنوان شد علم به خود، حضوری است و خطاناپذیر، علم به چیستی خود، حصولی است یا حضوری؟و اینکه علم حضوری به خود هم مراتب دارد؟ مثلاً علم کودک شش ساله به هستی خود با انسان بالغ یکیست؟
۱۵:۴۴
۱۵:۴۶
دلیل اشتباه گرفتن دقت و وسواس در علم حضوری چیست؟
۱۵:۴۸
۱۵:۵۲
آیا با «توجه» وجود جوهری خود عالم تغییر می کند؟ ( در رابطه با شدت علم حضوری)
۱۵:۵۴
۱۵:۵۷
در خصوص این جمله “علم حضوری از جهت معرفت شناختی ارزش و اعتبار کامل دارد”مگر جهات دیگری هم هست؟که مثلا از آن جهت علم حضوری ارزش و اعتبار کامل نداشته باشد؟
۱۶:۰۰
۱۶:۰۳
استاد رضایی – آذر 1401
درباره خطاناپذیری علم حضوری درمورد حالت زیر توضیح دهید: تردید در حالت شک
۱6:۱۲
۱۶:2۳
استاد عبدی – آبان 1402
چگونه میشود که انسان علم حضوری نسبت به خودش نداشته باشد یا علم حضوری اش نسبت به خودش ضعیف باشد؟
۱۵:۰۳
۱۵:۰۸
در مبحث خطاناپذیری علم حضوری در بخش حالات درونی، چگونه عضو قطع شده هنوز می تواند با علم حضوری درک شود؟
۱۵:۱۳
۱۵:۲۲
درباره صدق و واقعیت امر ، گفته شده که ممکن است امر محقق باشد یا مفروض ، و در امر مفروض ممکن است در خارج ذهن تحقق پذیر باشد یا نباشد ، در صورتی که تحقق پذیر نباشد چطور ممکن است این تصدیق با واقعیتی که از آن حکایت میکند مطابق و صادق باشد (وقتی چیزی تحقق پذیر نیست صدق و کذب ان چطور قابل تشخیص و قابل فهم است و چطور می تواند واقعیت باشد)؟!
۱۵:۲۹
۱۵:۳۵
جملات شرطی تصور هستند یا تصدیق؟
16:25
16:27
جمله ی “این درخت روبه روی من است.” تصور است یا تصدیق؟
16:29
16:32